عشق حیاط خلوتی دارد به وسعت همه‌ی زیبایی ها؛

گلهایش همه از جنس تماشای دوست!

دیوار هایش ساخته از خشت وفا .

صندلی هایش نقره کوب‌ند و رو به سوی چشمه سار .

نهری است آن میان،پر ز آرامش.

روی شاخسار سپیدارش، بانگ تصنیف قناری‌ است هر دم.

صدای خدا از همه جا می پیچد.

رشته ها،رشته‌ی دوستی است.حلقه ها حلقه‌ی ایمان.

نرگس و نسرین رنگ‌فرش قدم گاهش.

همه جا آرام است و شقایق بیدار.

 

دل من پر می‌کشد تا حریم حرم عشق، لحظه‌ای که به تماشای تو ام.آن لحظه ها را نام نهادم؛

"آرامش نقره‌ای"

                                                                                                       دلنوشته